TURGUT UYAR
Kocaman bir avlunun ortasında durdu durdu
İçindeki bomboş avluya bakarak
Gökyüzünden arada bir oraya
Ölü bir kuş ya düşüyor ya düşmüyordu.
Görseydi içinin olmadığını
Çekip onca çelenkten bir sap karanfili
Koymak ister miydi hiç
Bu ikindi vaktinin hırçın vazosuna.
Güzleri kullanırdı o kadar sevmese de
Dünyayı kullanırdı açıp da penceresini sonsuza
Su içse suya benzerdi biraz
Konuşsa
Üç beş kişi birikirdi herhangi bir köşebaşında
Yolu düşse de başka mor-sarı bir akşam kahvesine
Ne kadar eşleşirdi Van Gogh’un bakışıyla.
Sevgiler gönderirdi nedense utanırdı da bundan
Gönderir gönderir geri alırdı bir gücenikliği sonra.
Dün müydü, yüzyıllar mı geçti, bilmiyorum ki
Bir yaz sonuydu yalnız denizi sıyırıp geçtik
İki tek votka içtik varmadan Aşiyan’a
Konuşmadık hiç, nedense hiç konuşmadık
Az sonra kalkıp gitti o
Kalakaldım ben oracıkta
Kapadım gözlerimi ardından gene birlikte olduk
- Garson! bize iki tek votka daha.
Edip Cansever
Bu Blogda Ara
Son Paylaşılan
Çocuğun yaşamında babanın rolü
Danisman Hocam Mayıs 04 2024Çocuklar neden inat eder
Danisman Hocam Nisan 29 2024Yazı yazmanın faydaları
Danisman Hocam Nisan 13 2024Psikolojik Desteğe ihtiyacım olduğunu nasıl anlarım
Danisman Hocam Aralık 29 2023Teknoloji Bağımlılığı
Danisman Hocam Aralık 19 2023
Daha fazlasını görmek için tıkla...
YORUMLAR:
0 comments: