SİSLER BULVARI
Elinin arkasında güneş duruyordu,
aylardan kasımdı, üşüyorduk,
ağacın biri bulvarda ölüyordu,
şehrin camları kaygısız gülüyordu, her köşe başında öpüşüyorduk.
Sisler Bulvarı'na akşam çökmüştü,
omuzlarımıza çoktan çökmüştü,
kesik birer kol gibi yalnızdık,
dağlarda ateşler yanmıyordu,
deniz fenerleri sönmüştü, birbirimizin gözlerini arıyorduk.
Sisler Bulvarı'nda seni kaybettim,
sokak lambaları öksürüyordu,
yukarıda bulutlar yürüyordu,
terkedilmiş bir çocuk gibiydim,
dokunsanız ağlayacaktım,
Yenikapı'da bir tren vardı.
Sisler Bulvarı'nda öleceğim,
sol kasığımdan vuracaklar,
bulvar durağında düşeceğim,
gözlüklerim kırılacaklar,
sen rüyasını göreceksin,
çığlık çığlığa uyanacaksın,
sabah kapını çalacaklar,
elinden tutup getirecekler,
beni görünce taş kesileceksin, ağlamayacaksın! Ağlamayacaksın!
Sisler Bulvarı'ndan geçtim, sırılsıklamdı,
ıslak kaldırımlar parlıyordu,
durup dururken gözlerim dalıyordu,
bir bardak şarabda kayboluyordum,
gece bekçilerine saati soruyordum,
evime gitmekten korkuyordum, sisler boğazıma sarılmışlardı.
Bir gemi beni Afrika'ya götürecek,
ismi bilmiyorum ne olacak,
Kazablanka'da bir gün kalacağım,
Sisler Bulvarı'nı hatırlayacağım,
Kırmızı Melek şarkısından bir satır,
lodos'tan bir satır, yağmur'dan iki,
senin kirpiklerinden bir satır,
simsiyah bir satır hatırlayacağım,
seni hatırlatanın çenesini kıracağım, limanda vapur uğuldayacak.
Sisler Bulvarı bir gece haykırmıştı,
ağaçları yatıyordu, yoksuldu,
bütün yaprakları sararmıştı,
bütün bir sonbahar ağlamıştı,
ağlayan sanki İstanbul'du,
öl desen, belki ölecektim,
içimde biber gibi bir kahır,
bütün şiirlerimi yakacaktım,
yalnızlık bana dokunuyordu.
Eğer Sisler Bulvarı olmasa,
eğer bu şehirde bu bulvar olmasa,
sabah ezanında yağmur yağmasa,
şüphesiz bir delilik yapardım,
hiç kimse beni anlayamazdı,
on beş sene hüküm giyerdim,
dördüncü yılında kaçardım, belki kaçarken vururlardı.
Sisler Bulvarı'ndan geçmediğim gün,
Sisler Bulvarı öksüz, ben öksüzüm,
yağmurun altında yalnızım,
ağzım, elim, yüzüm ıslanıyor,
tren düdükleri iç içe giriyorlar,
aklımı fikrimi çeliyorlar,
Aksaray'da ışıklar yanıyor,
Sisler Bulvarı ayaklanıyor, artık kalbimi susturamıyorum...
Attilâ İlhan
Bu Blogda Ara
Son Paylaşılan
Çocuğun yaşamında babanın rolü
Danisman Hocam Mayıs 04 2024Çocuklar neden inat eder
Danisman Hocam Nisan 29 2024Yazı yazmanın faydaları
Danisman Hocam Nisan 13 2024Psikolojik Desteğe ihtiyacım olduğunu nasıl anlarım
Danisman Hocam Aralık 29 2023Teknoloji Bağımlılığı
Danisman Hocam Aralık 19 2023
Daha fazlasını görmek için tıkla...
YORUMLAR:
0 comments: