Bu Blogda Ara

slider

Son Paylaşılan

    Navigation

    Kubbeler

    KUBBELER
    Dün başlar seferber, eller seferber;
    Kurşun eritildi, mermer çekildi.
    Bunlar, bu kubbeler, bu minareler
    Akçayla olacak işler değildi.

    Böyle bir gemide yendi suyu NUH.
    Ve bu yelkenlerde kanatlandı RUH.

    Taşıtıp kalyonla pırlanta, inci
    Abide haline koydu sevinci
    Gergefle işleyip bir inci sultan
    Ki çiçek verirdi saksıya koysan,

    Bulabildinse ey yolcu yerini
    Hepsinin alnında altından bir ay.
    Seyret İstanbul'un camilerini
    Minare minare, kubbe kubbe say!

    Açılır masmavi burda gökyüzü,
    Gümüşten sütunlar üstünde durur...
    Kiminin gölgesi dinlenir yerde,
    Kiminin beyazı sulara vurur.

    Allah'a giden yol buralardadır,
    Kapılar açılır şerefelerden,
    Burdan uğurlanır mübarek aylar,
    Bayram burda başlar arifelerden.

    Mihraplar, kemerler, kubbeler yapmış,
    Sultanı, çerisi, piri, veziri,
    Nesilden nesile götürsün diye
    Kanatlar üstünde şanlı TEKBİRİ.

    Nice başbuğların açtığı yerde:
    Biri yardan geçmiş, öteki serden,
    Yolcular gidiyor yarına doğru,
    Kafile kafile bu köprülerden.

    Kuşun uçuş, gülün açış saati,
    Tanrı'nın fermanı yüce kubbede
    Duyulur uyanık Fatih'in "Uyan!"
    Dediği uzaktan Sultan Ahmed'e.

    Diken dikmiş, yakan yakmış mumunu,
    Şamdanlar şamdanlar, ulu şamdanlar.
    Ki aydınlığıyla, asırlar boyu
    Yolunu bulurdu yolda kalanlar.

    Burda kubbe, kemer ve mihrap olmuş,
    O kıvrak şekli ki serhadde yaydı;
    Atlas bayrakların dalgalarında
    Rüzgarla öpüşen ince bir aydı.

    Kimi yıkanırdı şadırvanlarda
    Tekbire HU HU katıyor kimi;
    Beyazıt önünden güvercinlerin
    İncidir yemi...

    Söyleyin ey nazlı haber kuşları:
    Tuna boylarından müjde geldi mi?

    Uzaklarda kırık minarelerden
    Gökte bir kapıyı vurur leylekler;
    Bir gün açılacak o büyük kapı
    Ve kanatlar yere inmeyecekler.

    Taraf taraf, kol kol şu yamaçlardan
    Açtıkça fetihler tarihi Türk'ün
    Kubbeler erecek bir gün murada
    Ve minareler dal verecek bir gün.

    Geçerken altından bu loş kemerin
    Menekşe menekşe gül güldür içi..
    Kapanmaz kapısı Allah evinin
    Ki beş vakit gürül gürüldür içi.

    Çiniler çiniler taze çiniler:
    Boyası göz nuru, fırçası kirpik...
    Ey sanat " Kuruyan dallarımıza
    Bir yeşil yaprak ver " demeye geldik.

    Biri hattın; biri mermerin, tuncun,
    Kurşunun sırrını aramış bulmuş;
    Yesari elinde "Lafza-i Celal"
    Sinan'da kubbeyle minare olmuş.

    İşte bir kubbe ki söyler saati...
    Yolcu ilk, dalgalar son cemaati,
    Mavidir çinisi, yenidir adı;
    Mermerini sisler karartamadı.

    Şahzade, Laleli, Haseki Sultan...
    Hepsinin üstünde Süleymaniye...
    Süleymaniye'den, Ayasofya'dan
    Yollar iner dal dal Yenicami'ye.

    Yelken yelken, seren seren gemiler;
    Yamaçta, kıyıda, yolda Camiler,
    Bu Horasan, mermer kurşun dağları
    Omuzunda taşıdığı çağları.

    Taşıyacak daha çağlar boyunca
    Ve yer çekmeyecek, yere koyunca.
    Yolları arkada bırakan hızla;
    Kanatlarımızla, atlarımızla
    Aşarken toprağı, taşı, denizi
    Bu kurşun memeler emzirdi bizi.

    Böyle bir gemide, yendi suyu NUH...
    Ve bu yelkenlerde, kanatlandı RUH...

    Arif Nihat Asya
    PAYLAŞ
    Banner

    Danisman Hocam

    YORUMLAR:

    0 comments: