Gül

GÜL

Gülün tam ortasında ağlıyorum,
Her akşam sokak ortasında öldükçe,
Önümü arkamı bilmiyorum,
Azaldığını duyup duyup karanlıkta,
Beni ayakta tutan gözlerinin..

Ellerini alıyorum, sabaha kadar seviyorum,
Ellerin beyaz, tekrar beyaz, tekrar beyaz,
Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum,
İstasyonda tren oluyor biraz,
Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım..

Gülü alıyorum, yüzüme sürüyorum,
Her nasılsa sokağa düşmüş,
Kolumu kanadımı kırıyorum,
Bir kan oluyor, bir kıyamet, bir çalgı
Ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene...

Cemal Süreya