Bir metin nasıl yazılmalı

BİR METİN NASIL YAZILMALI  

Tomris için bir öykü yazılacaksa
o öykü güzel bir öykü olmalı
kendi verdiği deftere el yazısıyla
topraktan çıkarılmış bir el yazısıyla
taze bir yazı
gümüş para gibi eski ama
güzel bir öykü nasıl yazılır
işte bir soru?
Önce kurttan kurtlardan söz etmeli galiba
yaşlanmaya koşuşan genç ve derin soluklu kurtlardan
bir balığın adı geçebilir sonra
nasıl bir balık?
Yenmeyen
sonsuz giysisiyle bir adabarbunyası
kandökücü bir denizaygırıyla birlikte
hiç söz etmemeli poliyesterden plastikten
ama
bir dana kemiği hiç unutulmamalı
keyifle eti sıyrılacak
elbet sonra rakı da
susuz ve imkanlı
bir ev: çatısı unutulmuş
bir kedi!
Patileri tüylü toprağa basmamaktan
ama şişman onurlu
tembel ve yeşilli
bir çocuk!
Sarı kafalı
inatçı güzel ve ağırkanlı
aritmetikte yanlış yapabilir
imlada asla!..

Bir ayı girmelidir öyküye
ayıcı ayıcının yedeği ve palavracı bir çocukla birlikte
vaktin bir yaz günü akşamüstü olduğu unutulmamalı
bir resim
kırmızı ve mavisi bol
hınzır bir su terazisi
(suyu tartmadığından
bu gerekmeyebilir
belki de gerekir, bilmiyorum ki)
ama öyle mengene desimetre sibernetik
ve çamaşır makinası kesinlikle olmamalı
evet! Eksiksiz bir deniz ve gökyüzü
başkişileri öykünün
nerden geldikleri belli olmayan
-uyrukları da belli değil-
kalın ya da ince hiçbir manto konulmamalı öyküye
ama uzak şapkalardan
uzak aşklardan uzak anıştırmalar bulmalı
öyle ki bir kentin en kesin saatlerinde bile
bir çiçekle bir kuşun varlığı gibi
iğne iplik kesinlikle giremez öyküye
teyel meyel ilik düğme hakeza
alkol kendiliğinden girer
en alımlı biçimleriyle
ve hiç çıkmaz
çıkmasın varsın
ölüm
olsa da olur olmasa da
ama güzel bir ölümse
şaşkın bir ölümse yaşamaktan
ya bir geyikse bu ölüm
ne olursa olsun
o bir parantezle çıkar aradan
yeri sonra saptanır
tarihte ya da coğrafyada
yani hayatla birlikte
nasıl biter öykü
bitmeli:
Tomris gelir ya da başka birisi
bir tabağa çorba koyar tencereden
ama kesinlikle üçler kepçeyi
dolunay gider
kesin kuşlar ve çiçekler hüzünlenir
yani gece olur bir bakıma.
Haziran iğdelerde koyu koyu demlenir
kiracılar ve ev sahipleri ve mobilyacılar uyurlar
gemi adamları suları kesip evlerine gider
ve öykü biter.

Turgut Uyar