Binlerce

BİNLERCE

Binlerce pazartesi geçti ömrümde,
hangisiydi o, çıkaramıyorum.
Bir kiraz yediğimi hatırlıyorum, kurtluydu,
demek oldukça eski..

Bir de saçmasapan şeyler,
bir kızın dizaltını örneğin,
bir adamın çirkin sigara içişini..

Nasıl yaşanıyor bu vesayetli dünyada,
hangi çılgınlar, nasıl dayanıyor buna?
Kimsenin soyunu sopunu bulmak görevim değil,
kendi öykümü düzenlemek yetiyor bana.
Güzel bir öğle vakti.
Eski güzel bir akşamı hatırlayarak,
Sonra dopdolu şeyler,
Damacanalar gibi,
İçim kabarıyor..

Sonu olsun diyorum,
neyin sonu ama?
Hiç değilse bu taş basamakların...

Turgut Uyar