Yüzünün sararmış yapraklarında
Ne zaman kederden taşarsa için
Şarkılar taşırsın dudaklarında.
İşlerken hülyanı sesten örgüler
Bir çini vazodan dökülen güller
Gibi hayalinde şafaklar güler
Buruşmuş bir çiçek, parmaklarında.
Gözlerin kararan yollarda üzgün
Ve bir zambak kadar beyazdır yüzün
Süzülüp akasya dallarında gün
Erir damla damla ayaklarında.
Sesin perde perde genişledikçe
Solan gözlerinden yağarken gece
Sürür eteğini silik ve ince
Bir gölge bahçenin uzaklarında.
Sen böyle kederden taştığın akşam
Derim: dudağında şarkı ben olsam
Gözlerinde damla ve içinde gam,
Eriyen renk olsam yanaklarında!
Ahmet Muhip Dıranas
YORUMLAR:
0 comments: